Η κυβέρνηση προωθεί την καλλιέργεια βιομηχανικής κάνναβης στην Ελλάδα.

Σε εισαγγελικό λειτουργό έχει ανατεθεί προς επεξεργασία σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για τους όρους και προϋποθέσεις καλλιέργειας της βιομηχανικής κάνναβης στην Ελλάδα.

Όπως γίνεται γνωστό, σε έγγραφο του υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή, στο υπουργείο Δικαιοσύνης έχει ήδη περιέλθει το σχέδιο της σχετικής ΚΥΑ από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (επισπεύδον για τη σύνταξή της) προκειμένου να διατυπώσει σχόλια και παρατηρήσεις επί του περιεχομένου αυτής και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των καλλιεργημένων εκτάσεων και τις κυρώσεις για όσους δεν τηρούν τους όρους.

Ο Χαράλαμπος Αθανασίου ενημερώνει εξάλλου, ότι έχει ήδη ανατεθεί σε εισαγγελικό λειτουργό η επεξεργασία της ΚΥΑ και άμεσα θα επιστραφεί στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης με τις όποιες παρατηρήσεις, εάν τούτο κριθεί αναγκαίο, για τις περαιτέρω ενέργειές του.

Στις ΗΠΑ, τη χώρα που πρωτοστάτησε στο να ποινικοποιηθεί διεθνώς η μαριχουάνα, απ' τα τέλη Δεκέμβρη λειτουργεί η πρώτη απόλυτα νόμιμη και ελεύθερη αγορά μαριχουάνας για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Η πολιτεία του Κολοράντο έκανε το παρθενικό βήμα, ενώ εκείνη της Ουάσιγκτον εντός του 2014 θα ακολουθήσει. Πολύ περισσότερες πολιτείες έχουν νομιμοποιήσει τη διάθεση μαριχουάνας για ιατρικούς σκοπούς.

Τη μεγάλη στροφή του αμερικανικού κράτους στο ζήτημα της κάνναβης ζητούσαν επί χρόνια γιατροί, κοινωνιολόγοι και άλλοι ειδικοί επιστήμονες, καθώς και μερικοί υψηλόβαθμοι αστυνομικοί. Για να γυρίσει η σελίδα, όμως, χρειάστηκε και η γνώμη των οικονομολόγων, που έβαλαν την οικονομική μεταβλητή στη συνάρτηση.

Το 2005, περισσότεροι από 550 οικονομολόγοι -μεταξύ αυτών και νομπελίστες σαν τον Μίλτον Φρίντμαν, τον Τζορτζ Ακερλοφ και τον Βέρνον Σμιθ- είχαν απευθύνει στον πρόεδρο, το Κογκρέσο και τους κυβερνήτες ανοικτή επιστολή για να νομιμοποιηθεί η μαριχουάνα. Λίγα χρόνια μετά εισακούονται, κάτι που έρχεται σαν μια ακόμα επιβεβαίωση όσων γνωρίζουμε για το αμερικανικό και, γενικά, το καπιταλιστικό πνεύμα. Το βασικό γνώρισμά του δεν είναι η ενάρετη ηθικολογία, αλλά το δαιμόνιο του εμπόρου, το οποίο συχνότατα υπερβαίνει αξιακές οριοθετήσεις και ηθικές αρχές.