Ελληνικές στρατιωτικές δαπάνες και δημόσιο χρέος
Εκτιμώντας, με βάση τα στοιχεία αμυντικών δαπανών που υπέπεσαν στην αντίληψή μας, από το διαδίκτυο, το ποσό του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, για την περίοδο, 1992 – 2009, για δαπάνες σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, για το μέρος που αυτές υπερβαίνουν τον μέσο κοινοτικό (1,5% του ΑΕΠ των 27 της ΕΕ, το έτος 2006) προκύπτει πως αν η Ελλάδα δαπανούσε μόνο το 1,5% του ΑΕΠ της για στρατιωτικούς εξοπλισμούς (αντί του 3,84% του ΑΕΠ της, κατά μέσο όρο, κατά την παραπάνω χρονική περίοδο) το δημόσιο χρέος της θα ήταν μειωμένο κατά το 1/3 (103,6 δις ευρώ) που κατεβάζει το δημόσιο χρέος της ( 298,7 – 103,6) σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ (ΑΕΠ 2009 = 235 δις ευρώ) από 126,8 στο 83, με 73,4 της Γερμανίας και 78,1 της Γαλλίας (Στοιχεία Eurostat)
Ας σημειωθεί πως για την απλοποίηση των υπολογισμών μας, υποθέσαμε, για όλη τη χρονολογική σειρά (1992 - 2009) ένα συντηρητικό μέσο επιτόκιο δανεισμού 4,5%, καθώς δεν γνωρίζαμε τους ακριβείς όρους δανεισμού. Που σημαίνει πως, αν λαμβάνονταν υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας (όπως επιβάλλει η Συνθήκη του Μάαστριχτ και η συμφωνία των G20) το δημόσιο χρέος της χώρας μας στο 126,8% του ΑΕΠ της, θα έπρεπε να θεωρηθεί φυσιολογικό και δικαιολογημένο. Λόγος που κακώς μας επιβλήθηκε το Μνημόνιο και η χωρίς προηγούμενο, σε παγκόσμιο επίπεδο, δανειακή σύμβαση, που αίρει την ασυλία της Ελλάδας σαν ανεξάρτητου κράτους, κατά παράβαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, που αναφέρει ρητά πως καμία χώρα και για κανένα λόγο δεν μπορεί να στερείται τους πόρους επιβίωσής της, πράγμα που επιχειρείται τώρα στην Ελλάδα. Οι υπέρογκες αμυντικές δαπάνες της, ήταν το διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας, για να αποφύγει τις κυρώσεις, πράγμα που γνώριζαν καλλίτερα και από τον ίδιο τον ελληνικό λαό οι προμηθευτές των οπλικών μας συστημάτων, Γαλλία και Γερμανία! Αλλά οι κύριοι Παπανδρέου και Παπακωσταντίνου αρνήθηκαν να το χρησιμοποιήσουν, προτιμώντας την υποδήλωση της Ελλάδας στα γερμανικά συμφέροντα και τον διασυρμό του ελληνικού λαού στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, παρότι σύμφωνα με τα στοιχεία του Eurostat και του ΟΟΣΑ, πρόκειται για τον πιο εργατικό λαό της ΕΕ! Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, έχουμε την απάντηση στο ερώτημα πού πήγε ο ιδρώτας του ελληνικού λαού, μετά από 30 χρόνια «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης»! Τα παραπάνω στοιχεία, μαζί με την καταγγελία - καταπέλτη της κυρίας Γεωργαντά, ότι φούσκωσαν το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009, κατ’ επιταγήν του διευθυντή του Eurostat, αποδεικνύουν ότι η στοχοποίηση της Ελλάδας ήταν μεθοδευμένη και οι κατηγορίες χαλκευμένες! Ας όψονται οι πολιτικάντηδες που βρίθουν σε αυτή τη χώρα και αναδεικνύουν την έλλειψη ελλήνων πολιτικών, σε ελληνική παθογένεια!
Λαμπρινή Αγγελίδη
http://www.epam-hellas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου